Adelaide.. Toen geen bereik..

19 september Op de boot vanaf Kangaroo island raakte we in gesprek met een paar mensen, twee local-stellen. Een van die vrouwen had een vriendin waarvan de dochter helemaal geen communicatiemiddel heeft. Ze waren gefascineerd door mijn communicatiemiddel. Aan wal zijn we naar Adelaide gereden. Onderweg zijn we even gestopt bij ‘het mooiste strand van Zuid-Australië.

Met hem hebben we wat gegeten en bijgekletst. Er is zoveel gebeurd in de afgelopen tijd, het was zo’n 9 jaar geleden dat we elkaar hadden gezien. Bijzondere en leuke tijd waarin er veel mensen op mijn pad kwamen. Ook besef ik dat ik toen echt heel jong was en hoe anders ik nu communiceer. Ik was ook best benieuwd hoe het zou zijn om iemand na zo’n tijd weer te zien. Ik vond het echt hartstikke leuk om hem te zien en te merken dat het contact zo soepel ging, naar mijn idee. De volgende dag was Linda jarig. Overdag zijn we naar de Botanic Gardens van Adelaide geweest, ook deze waren heel mooi. Het was een prachtige dag. Daar genoten we na alle kou en regen erg van. Daarna in het centrum wezen shoppen. Loes en Nathalie hadden ‘s avonds twee verrassingen voor Linda. Jarig zijn in Australië, dat is natuurlijk bijzonder! We zijn eerst bij Jamie Oliver wezen eten. Ik moet zeggen dat mijn zalm lekkerder dan anders smaakte (en ik heb er al een aantal geproefd). We hebben alledrie heerlijk gegeten. > Daarna hebben we een escape room gedaan. Het thema was`the black queen`. We zijn binnen de tijd ontsnapt (44 minuten). Ze waren erg onder de indruk. Slagingspercentage was maar 30%. Als afsluiter zijn we nog een drankje wezen doen boven Jamie, bij 2KW. Een rooftopbar met uitzicht over Adelaide. Een te chique tent met dresscode (kwamen we net te laat achter), mannen in pak. Kwamen Loes en Linda aan in korte broeken en hempjes.. 21 sept In de ochtend vertrokken vanuit Adelaide naar Flinders Ranges, een natuurgebied in een krater van een uitgedoofde vulkaan. Het was een rit met onderweg veel ontzettend mooie dingen. Bij aankomst dachten we de auto even te parkeren om in te checken. Terwijl Loes en ik in de auto wachtten begon er op het grasveld een medewerker van het resort een vlag naar beneden te en maakte een ritueel vuurtje aan, om ons in te wijden bleek later. In dit gebied hadden we al helemaal geen internet, en een hotel met wifi is hier niet zo vanzelfsprekend. 22 sept `s Ochtends een kleine wandeling gemaakt over het terrein van het resort en daarna nog een stukje het park in. Helaas waren de wandelroutes daarbuiten niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. s Middags even bij het zwembad gezeten (Loes en Linda hebben ook nog een duik gewaagd, maar het was ijskoud!!) en daarna een selfdrive gedaan door het park. Ook dit was een prachtig park met veel mooie uitzichtpunten.