Uruluh, Ayers Rock

23 september We vertrokken uit Flinders Rangers naar Coober Pedy. We hadden allemaal appjes voorbereid, zodat als we weer even internet hadden onze families wisten dat alles goed was met ons. In Coober Pedy aangekomen, bleken sommige mensen zich inderdaad heel erg bezorgd te maken. Ik, Nathalie, vind dit best een raar en vervelend idee. Inmiddels ben ik ook gewend om altijd en overal contact te maken met de mensen om me heen. Als dat niet kan denk ik ook o ja shit, voelt gewoon niet veilig. Op mijn Facebook had ik allemaal berichtjes van mijn nicht. Ook dat de familie van mijn reisgenootje zich zorgen maakte. Dit vind ik wel een heftig idee. Gelukkig zijn we nog steeds samen en gaat alles goed met ons. 24 september Vanuit Coober Pedy naar Uluru vertrokken. Dit was een beetje een saaie route, veel van hetzelfde, zo’n 500 km hetzelfde landschap. ` s middags kwamen we aan bij Uluru. We verblijven in Yulara, het enige resort in de buurt van Uluru. Even naar onze hotelkamer gegaan en ‘s avonds hebben we wat gegeten bij een restaurantje op het resort. Morgen eens kijken wat we gaan doen.. 25 september Om 09.00 uur stond een’ klusjesman’ bij ons op de stoep. De vorige avond hadden we hem gestrikt om mijn rolstoel te maken. In het vliegtuig was, zoals gewoonlijk, iets afgebroken. Gelukkig kon hij het tijdelijk maken. Daarna hebben we nog even aan het zwembad gezeten, waar Loes en Linda een duik hebben genomen. We vonden het geen goed plan om op het heetst van de dag naar Uluru te gaan. ‘s Middags hebben we een vlucht met een klein vliegtuigje gemaakt. Dat was zooo gaaf!! Ook wel een beetje eng, maar het was echt mooi. We hadden een helikoptervlucht geboekt (dachten we), maar vlogen in een soort sportvliegtuigje, maaarrr dat maakte het niet minder leuk! We vlogen met een gezin samen, dat was ook goed. Tegen zonsondergang zijn we naar Ayers Rock (Uluru) gegaan. Echt een jeugddroom van mij. Vanuit de lucht dacht ik: ‘Oké, is dat het?’. Hoe dichterbij we kwamen hoe overweldiger het was. Ik vond het zo bijzonder om er nu eindelijk in het echt te zijn. Zo apart om te zien hoe Ayers Rock elke vijf minuten veranderd van kleur. Echt helemaal te gek! Morgenochtend willen we de zonsopgang nog zien, lekker vroeg, om 06:30!! ‘s Morgens gaan we nog het park in en later op de dag vertrekken we naar Kings Canyon.

0 reacties op ““Uruluh, Ayers Rock Voeg die van jou toe →

Geef een reactie

Ontdek meer van Nathalie Verstegen

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

Nathalie Verstegen