Zoals ik al verteld heb houd ik van reizen en heb ook al wat van de wereld mogen zien. Zo ben ik naar Ierland, Spanje, Turkije, New York en de westkust van Amerika geweest.
Ierland was het eerste land waar ik naar toe ging. Ik denk dat ik 18 was en er was een
concert in Dublin waar ik graag naar toe wilde gaan. Het was een hele onderneming. We zijn vijf dagen daar geweest, sliepen in een hotel en in Ierland was al het openbaar vervoer
aangepast. Ik kon dus overal in, echt geweldig.
Na Ierland ben gaan kijken of er reisorganisaties waren waar ik mee op reis kon. Er zijn aardig wat reisorganisaties voor mensen met diverse handicaps en met een aantal van deze organisaties ben ik meegeweest.
De eerste was een georganiseerde reis naar Noord-Ierland, nu is het zo dat er heel weinig
organisaties zijn die reizen aanbieden aan mensen met alleen een lichamelijke beperking.
De groep was dus zeer divers en dat vond ik wel lastig.
Het jaar erop ging ik naar Spanje. Ik was al een keer met de Malteser orde naar Lemele
geweest en aangezien dat een groot succes was wilde ik het jaar erop met deze organisatie
naar Spanje. Deze orde organiseert reizen voor mensen met een beperking, waar het geloof centraal staat, maar het was ook een week waarin gefeest werd. Dit was een super leuke vakantie.
Turkije was een vakantie met mijn familie .We zaten in een hotel aan de zee. Het was allemaal niet rolstoeltoegankelijk maar dat mocht de pret niet druken.
New York, citytrip met een georganiseerde groepsreis. Ik vond het vooral leuk om New York een keer gezien te hebben maar ik vond de stad kil en onpersoonlijk.
Het jaar erop ging ik naar California, was een soort georganiseerde roadtrip. Met een groep ben ik van San Fransisco naar Los Angeles gereden in elf dagen. Ik vond het Yosemite National Park het allermooist van de hele trip. 
Doordat het een reis met veel mensen met een beperking was, was er minder tijd om de omgeving te te bekijken. Het was een leuke vakantie maar uiteindelijk te weinig gezien.
Het is altijd wel een hele onderneming, want je moet met veel dingen rekening houden.
Onder andere of je rolstoel in het vliegtuig mag, of de hotels rolstoeltoegankelijk zijn,
of de plaats waar je heen gaat wel goed bereikbaar is en of je je in de omgeving kunt
voortbewegen.
In 2015 ben ik met mijn ouders en en vriendin naar Parijs geweest. Daar hebben we de bekende dingen gedaan; Zoals het Louvre, de Eifeltoren, een boottocht en een bezoek 
aan de Notre Dame.
In deze stad is het openbaar vervoer ook heel goed toegankelijk voor rolstoelers.
Als klein meisje had ik vroeger al de droom om ’naar dat land met die rode steen’ te gaan. Op één of andere manier was ik er helemaal gefascineerd door.
Na jaren van dromen en kijken of en ik het kon regelen, is het zover: Ik ga dit jaar mijn reis naar Australië maken. Op mijn weblog houd ik jullie op de hoogte van dit avontuur.
Bekijk mijn fotopagina voor foto’s van mijn reizen.