Presentatie op het congres ‘Verder in Beweging’

Op vrijdag 10 november heb ik mijn eerste eigen presentatie op het congres ‘Verder in Beweging’ van de St. Maartenskliniek gegeven. Dit congres is een jaarlijks terugkerend evenement en het gaat over innovatie in de zorg.

In juli ben ik uitgenodigd om te komen spreken. Voorgaande evenementen heb ik samen met therapeuten een presentatie gegeven, maar na enige twijfel heb ik besloten dat ik het alleen wilde doen. In de weken ervoor had ik besloten dat ik mezelf ging aanbieden om presentaties en lezingen te geven over hoe het is om in een lichaam te zitten wat niet zegt wat je wilt en doet wat je wilt, maar ook hoe ik gevormd ben door mijn ‘beperking’. Hoe je het ook wendt of keert, mijn leven is anders dan anders.
Het heeft even geduurd voordat er bij mezelf een knop om ging dat ik mensen echt iets te vertellen heb.

Na de uitnodiging ben ik gelijk gaan werken aan een verhaal. Ik heb een hoop te vertellen over mijn ervaringen, maar ik wil heel graag dat het niet sneu of juist heel overdreven overkomt. Ik heb gekozen om een tekst te schrijven die echt uit mijn hart komt, zonder de dingen mooier te maken.
Ik ben iemand die heel erg over dingen kan twijfelen daarbij ben ik ook perfectionistisch , dus zo ook over deze tekst. Deze heb ik, tot op de dag voordat ik naar het congres ging, steeds veranderd.

Voordat ik mijn presentatie ging houden, kon ik even soundchecken. Kijken of mijn computerstem goed te verstaan was enzo. Hier had ik ook even de gelegenheid om aan de mensen achter de schermen te vragen of ze me met een paar kleine dingen wilden helpen. Ik merk dat dat mij ook een bepaalde rust geeft, waardoor ik beter kan ontspannen.

Op mijn werk in Nijmegen heb ik een filmpje gemaakt waarin je vooraf al een beetje een indruk van mij krijgt zonder echt te weten hoe het zit. Ik hoop dat het goed werkt en dat men even echt de persoon ziet in plaats van de rolstoel en dan pas wie er in zit.

Ik vond het echt ontzettend leuk om te doen. Natuurlijk is het heel erg spannend en  het ging niet zonder kleine dingen die beter konden, maar ik heb denk dat dit iets is wat ik kan en leuk vind.

In de pauze heb ik met een aantal bekenden van mij staan praten. Zij hebben de ontwikkeling van mijn communicatie meegemaakt en ik vond het fijn om te horen dat er zoveel veranderd is daarin. Dat zie ik ook, maar daardoor krijg ik er ook vanuit een andere hoek zicht op.

Mensen vonden het wel een beetje jammer dat er in de Tobii een robot-achtige stem zit, daardoor kwam mijn verhaal toch een beetje emotieloos over
Aan deze dingen heb ik wel veel, want dan kan ik weer eens gaan kijken of er dingen mogelijk zijn hierin.

Hieronder kun je een filmpje van de presentatie zien. Dit filmpje is met een mobiele telefoon  gemaakt. Als het goed is krijg ik binnenkort het officiële filmpje, deze plaats ik dan op mijn site.